آب سیاه چیست؟
عصب های بینایی انسان اطلاعات دریافتی را از چشم ها را به مغز ارسال می کنند. زمانی که فشار چشم بالا می رود، عصب های بینایی آسیب دیده و بینایی فرد تحت را تاثیر قرار داده و روز به روز دچار اختلال می شوند. بسیاری از افراد مبتلا به آب سیاه (گلوکوم) از بیماری خود آگاهی ندارند تا زمانی که تغییرات محسوسی در بینایی آنها ایجاد گردد. با گذشت زمان بینایی فرد شدیدا کاهش پیدا میکند و اگر درمان به موقع صورت نگیرد در نهایت باعث کوری می شود. نابینایی حاصل از آب سیاه غیر قابل برگشت بوده و درمانی ندارد.
علائم آب سیاه چیست؟
آب سیاه در مراحل ابتدایی علائمی ندارد اما اگر پیشرفت کند ممکن است با علائمی همچون سردرد، تهوع، استفراغ، درد چشم، درد در هنگام حرکات چشم و قرمزی چشم همراه باشد.
چه کسانی بیشتر در معرض گلوکوم قرار دارند؟
افرادی که در خانواده شان سابقه بیماری آب سیاه وجود دارد.
افرادی که دارای سابقه بیماری های چشمی مانند آب مروارید، تبخال چشمی و… هستند.
بیماران مبتلا به اختلالات تیروئیدی
کسانی که سابقه ضربه های چشمی را دارند.
افراد مبتلا به نزدیک بینی شدید
بیمارانی که داروهای کورتن دار مصرف می کنند.
بیماران دیابتی
انواع روش های درمان آب سیاه کدام است؟
درمان آب سیاه با دارو
یکی از رایج ترین روش های درمان آب سیاه مصرف دارو است که این روش در مراحل اولیه بیماری تجویز شده و به صورت انواع قطره ها و قرص وجود دارد. اگر در مراحل اولیه بیماری هستید، داروهای تجویز شده را به صورت مرتب مصرف کنید چرا که این داروها باعث کنترل فشار چشم ها میشوند.
درمان آب سیاه با لیزر
یکی از موثرترین روش های درمان گلوکوم، استفاده از لیزر است. این جراحی با هدف خارج کردن مایع از چشم انجام میشود.
درمان آب سیاه با جراحی
این جراحی، با هدف ایجاد منفذ جدید در چشم برای خروج مایع انجام میشود. این روش حدودا ۸۰ تا ۹۰ درصد موفق است و توصیه میشود زمانی انجام شود که لیزر درمانی و دارو موثر واقع نشده اند.
علت بوجود آمدن آب سیاه چشم چیست؟
در بخش پشتی چشم مایع شفاف و روشنی به نام زلالیه ساخته میشود که بخش جلویی چشم را در‌بر‌می‌گیرد. سپس از طریق مجاری موجود در قرنیه و عنبیه چشم را ترک میکند. اگر این مجراها دچار انسداد یا تنگی شوند، فشار طبیعی داخل چشم افزایش پیدا میکند، که این افزایش فشار باعث آسیب به عصب های بینایی میشود. هر چه شدت آسیب‌دیدگی افزایش پیدا کند، میزان بینایی فرد رفته‌رفته کاهش می‌یابد.
به طور کلی برخی از دلایل بوجود آمدن آب سیاه چشم شامل موارد زیر است:
– انسداد یا محصور شدن ترشحات در چشم
– مصرف برخی از داروها مانند کورتیکواستروئیدها
– از بین رفتن یا کاهش جریان خون به عصب بینایی
– افزایش فشار خون
– برخی مشکلات دوربینی یا نزدیک بینی شدید
مهم ترین اقدامات بعد عمل آب سیاه چیست؟
– پس از انجام جراحی از خم شدن های طولانی یا برداشتن و کشیدن اجسام سنگین پرهیز نمائید.
– انجام فعالیت و ورزش های سنگین تا مدتی پس از عمل ممنوع است.
– از خوابیدن به سمت چشم عمل شده و روی شکم خودداری کنید.
– احتمال اشک ریزش از چشم برای دوره زمانی کوتاه و احساس سوزش و خشکی چشم یک تا دو هفته پس از عمل طبیعی است.
– به منظور کاهش درد و بهبود سریع تر داروهای تجویز شده را به موقع مصرف نمایید.
– پس از جراحی استفاده از محافظ چشم یا عینک آفتابی به منظور مراقبت از چشم ها ضروری است.
– استفاده از هرگونه لوازم آرایشی و آرایش چشم ها تا یک ماه پس از عمل ممنوع است.
– از مالش مکرر چشم ها تا یک ماه بعد عمل خودداری کنید.
– استفاده از عینک آفتابی در نورهای بسیار شدید واجب و ضروری است.
– به هنگام خوابیدن سر خود را کمی بالاتر از سطح بدن قرار بدهید (حدود ۴۵ درجه). با اینکار، موقع خواب، فشار داخلی چشم کاهش پیدا میکند.
– رژیم غذایی سالم حاوی ویتامین‌های A و E و C داشته باشید.
– از قرار گرفتن در محیط های غبارآلود و گرد و خاک خودداری نمایید.
– استعمال دخانیات تا یک ماه پس از عمل ممنوع است.
تفاوت آب سیاه و آب مروارید چیست؟
آب سیاه یک بیماری چشمی است که بر روی اعصاب بینایی فرد اثر می‌گذارد و فشار داخل چشمی را بالا می‌برد. اما در آب مروارید چشم، پروتئین‌های داخل لنز چشمی به دلایلی همچون افزایش سن یا شرایط زندگی افراد از بین رفته و می‌شکنند و در نهایت باعث کدر شدن عدسی چشم میشوند. بیماری آب مروارید درد ندارد و به مرور زمان در فرد ایجاد میشود. اما آب سیاه یا گلوکوم ممکن است به مرور زمان یا ناگهانی ایجاد شده و در بعضی از افراد هم دردناک باشد.
در بعضی شرایط امکان دارد آب مروارید درصورت پیشرفت و بزرگ و حجیم شدن لنز، زاویه چشم را تنگ کرده و درنهایت منجر به آب سیاه در افراد شود.
چه عواملی خطر ابتلا به گلوکوم را افزایش میدهد؟
سن افراد: در افراد بالای ۶۰ سال احتمال ابتلا به آب سیاه بسیار افزایش می‌یابد. بهتر است تا قبل از 60 سالگی به طور دوره ای تحت نظر و معاینه چشم پزشک قرار بگیرید تا از خطرات احتمالی پیشگیری کنید.
مشکلات چشم: برخی از اختلالات چشم مانند التهاب مزمن چشم و نازکی قرنیه، می‌تواند منجر به افزایش فشار و درد چشم شود. همچنین انواع آسیب جسمی یا وارد شدن هرگونه ضربه به چشم، می‌تواند باعث افزایش فشار چشم در افراد شود.
سابقه‌ی خانوادگی: به طور کلی بروز برخی از انواع آب سیاه ممکن است ارثی باشد. در صورتی که پدر یا مادر شما سابقه ابتلا به آب سیاه را داشته باشند شما نیز در معرض خطر ابتلا به آب سیاه خواهید بود.
بیماری های زمینه ای: در افرادی که سابقه ابتلا به دیابت، فشار خون بالا و بیماری های قلبی وجود داشته باشد، خطر احتمال ابتلا به گلوکوم بی نهایت افزایش پیدا میکند.
مصرف برخی از داروها: افرادی که سابقه استفاده‌ی طولانی‌مدت از کورتیکواستروئیدها را دارند خطر ابتلا به آب سیاه ثانویه در این افراد افزایش پیدا میکند.
فرق گلوکوم زاویه باز و بسته چیست؟
در شرایطی که جریان مایع زلالیه چشم به طور ناگهانی مسدود شود، ساخت سریع مایع باعث افزایش دردناک فشار داخل چشم میشود که به این نوع از گلوکوم، گلوکوم زاویه باز گفته میشود.
به نوعی از آب سیاه که تنها علامت آن، از‌دست‌رفتن تدریجی بینایی است آب سیاه زاویه بسته یا مزمن میگویند. در این نوع بیماری چشمی، در بعضی از افراد از دست‌دادن بینایی ممکن است به قدری کند باشد که قبل از آشکار‌شدن علائم، آسیب جبران‌ناپذیری به بینایی وارد شده‌باشد.
