آب سیاه چیست؟
عصب های بینایی انسان اطلاعات دریافتی را از چشم ها را به مغز ارسال می کنند. زمانی که فشار چشم بالا می رود، عصب های بینایی آسیب دیده و بینایی فرد تحت را تاثیر قرار داده و روز به روز دچار اختلال می شوند. بسیاری از افراد مبتلا به آب سیاه (گلوکوم) از بیماری خود آگاهی ندارند تا زمانی که تغییرات محسوسی در بینایی آنها ایجاد گردد. با گذشت زمان بینایی فرد شدیدا کاهش پیدا میکند و اگر درمان به موقع صورت نگیرد در نهایت باعث کوری می شود. نابینایی حاصل از آب سیاه غیر قابل برگشت بوده و درمانی ندارد.
علائم آب سیاه چیست؟
آب سیاه در مراحل ابتدایی علائمی ندارد اما اگر پیشرفت کند ممکن است با علائمی همچون سردرد، تهوع، استفراغ، درد چشم، درد در هنگام حرکات چشم و قرمزی چشم همراه باشد.
چه کسانی بیشتر در معرض گلوکوم قرار دارند؟
افرادی که در خانواده شان سابقه بیماری آب سیاه وجود دارد.
افرادی که دارای سابقه بیماری های چشمی مانند آب مروارید، تبخال چشمی و… هستند.
بیماران مبتلا به اختلالات تیروئیدی
کسانی که سابقه ضربه های چشمی را دارند.
افراد مبتلا به نزدیک بینی شدید
بیمارانی که داروهای کورتن دار مصرف می کنند.
بیماران دیابتی
