تومورهای پلک بسیار شبیه تومورهای پوستی هستند با این تفاوت که در پلک بالا یا پایین ایجاد می شوند. تومورهای پلک ممکن است تهاجمی (بدخیم) یا غیر تهاجمی (خوش خیم) باشند.

• خال گوشتی: خال های گوشتی ممکن است دارای رنگ بوده و یا بی رنگ باشند. این خال ها که روی پلک یا حاشیه پلک ایجاد می شوند، به ندرت بدخیم می شوند.
• پاپیلوما: توده ی بدون دردی که بیشتر در میان افراد میانسال یا مسن شایع است. این نوع تومورها به ندرت بدخیم می شوند.

• علائم تومور پلک می تواند در افراد مختلف متفاوت باشد، اما معمولاً شامل موارد زیر است:
• تغییرات در پوست چشم: تومورهایی که در مرحله ی پیشرفته هستند ممکن است علائمی از جمله زخم یا پوسته پوسته شدن پلک را داشته باشند.
• ضایعات: تومورها ممکن است به صورت توده، برآمدگی یا زائده هایی بر رو و یا در زیر پوست پلک ها ظاهر شوند.
• ریزش مژه ها: تومورهایی که در نزدیکی مژه ها تشکیل می شوند ممکن است منجر به ریزش مژه های فرد شوند.

• معمولاً تومورهای خوش خیم نیازی به درمان خاصی ندارند، اگرچه لازم است که مدام تحت نظر پزشک باشند. مواردی که از نظر زیبایی ظاهری مشکل ساز می شوند، در بینایی فرد اختلال ایجاد می کنند و یا باعث تحریک چشم می شوند را می توان با جراحی برداشت.در ارتباط با تومورهای مشکوک نیاز است که بیوپسی از بافت توده انجام شود. در صورت تشخیص سرطان، گزینه های درمانی عبارتند از:

تومورهایی که در عملکرد چشم اختلال ایجاد میکنند حتما باید جراحی شوند و به طور کامل برداشته شوند. گاهی اوقات رشد تومورها بسیار زیاد می باشد و ناحیه وسیعی از پلک را درگیر می نمایند، در این حالت ناحیه وسیعی از پلک را بر میدارند. بهتر است که تومور پلک چشم در همان مراحل اولیه برداشته شود، در این حالت دیگر نیازی به  انجام جراحی های سنگین نمی باشد. در موارد شدیدتر و جدی تر که بیمار درمان به موقع را آغاز نکرده است، نیاز به تخلیه کامل چشم و بافت های مجاور آن می باشد.