افرادی که دچار آسیب دیدگی و عفونت گوش میانی شده‌اند ممکن است به جراحی تمپانوماستوئیدکتومی نیاز داشته باشند. تمپانوماستوئیدکتومی نوعی جراحی ترکیبی شامل دو عمل جراحی تمپانوپلاستی و ماستوئیدکتومی است. این جراحی برای بهبود بعضی از مشکلات مربوط به گوش میانی مانند عفونت‌های مزمن و هم‌چنین برای از بین بردن تومورها در استخوان ماستوئید یا از بین بردن بافت‌های اضافی در پشت پرده گوش انجام میگردد.

یکی از روش‌هایی که برای درمان مشکلات پیچیده گوش میانی و ماستوئید (قسمت استخوانی پشت گوش) انجام می‌شود، جراحی تمپانوماستوئیدکتومی نام دارد. این جراحی به‌ویژه در مواردی همچون عفونت‌های مزمن، کلستئاتوم (تشکیل غیرطبیعی بافت‌های پوستی در گوش میانی) یا سایر مشکلات ساختاری گوش میانی به کار می‌رود. هدف اصلی این عمل جراحی، حذف بافت‌های آسیب‌دیده و بازگرداندن عملکرد طبیعی گوش است.

– عفونت های مزمن و مکرر گوش میانی

– کلستئاتوم (رشد غیرسرطانی پوست در گوش میانی و پشت پرده گوش یا در استخوان ماستوئید که می‎تواند ساختار پرده گوش را ضعیف کند و باعث پارگی آن شود.)

– ایجاد سوراخ‎های مزمن و مکرر در پرده گوش و آسیب به پشت پرده گوش

– کاشت حلزون در بیماران مبتلا به کم‎شنوایی شدید

– برداشتن تومورهای پایه جمجمه

در طول عمل تمپانوماسوئیدکتومی، جراح برشی در پشت گوش ایجاد می‌کند. سپس، هر گونه رشد اضافی در بافت‌های ماستوئید، استخوان آلوده، کلستئاتوم و لاله گوش برداشته می‌شود. در ادامه، جراح پرده گوش را بازسازی کرده و مایعات اضافی را تخلیه می‌کند. پس از انجام جراحی تمپانوماسوئیدکتومی، جراح با قرار دادن گاز استریل داخل گوش بافت‌ها را در جای خود ثابت نگه می‌دارد.

اگر آسیب‌دیدگی، سبب برداشتن قسمت بزرگی از استخوان‌ها شود ممکن است نیاز باشد جراح برخی از قسمت‌ها را با مواد مصنوعی جایگزین کند که این جایگزینی به بازیابی شنوایی کمک خواهد کرد.

مدت زمان انجام عمل تمپانوماستوئیدکتومی به شرایط بیمار بستگی دارد و مدت آن از یک تا چند ساعت بسته به نوع آسیب استخوان متغیر است.

کاندیداهای اصلی این جراحی بیمارانی هستند که به علت مشکلات گوش میانی و ماستوئید دچار عفونت‌های مکرر، مشکلات شنوایی و سایر علائم مرتبط شده‌اند. افراد زیر معمولاً برای این عمل در نظر گرفته می‌شوند:

بیماران مبتلا به کلستئاتوم: این افراد به دلیل تجمع بافت‌های غیرطبیعی در گوش میانی در معرض عفونت‌های مکرر و کاهش شنوایی قرار دارند. اگر کلستئاتوم به موقع درمان نشود، ممکن است به استخوان‌های اطراف گوش و حتی مغز گسترش پیدا کند.

افراد با عفونت‌های مزمن گوش: افرادی که دچار عفونت‌های مکرر گوش هستند و به درمان‌های دارویی پاسخ نداده‌اند، معمولاً به جراحی تمپانوماستوئیدکتومی نیاز دارند تا عفونت کنترل و بخش‌های آسیب‌دیده برداشته شوند.

مشکلات ساختاری گوش: بیمارانی که دچار ناهنجاری‌های ساختاری در گوش میانی و ماستوئید هستند، ممکن است نیاز به این عمل داشته باشند تا شنوایی خود را بازیابند یا از بروز مشکلات بیشتر جلوگیری کنند.

تمپانوماستوئیدکتومی به منظور بهبود وضعیت گوش و جلوگیری از عوارض جدی‌تر انجام می‌شود. برخی از کاربردهای اصلی این جراحی عبارتند از:

حذف عفونت‌های مزمن: این جراحی به پزشک اجازه می‌دهد تا عفونت‌ها و بافت‌های آسیب‌دیده ناشی از عفونت‌های مزمن گوش را برداشته و محیط گوش را تمیز کنند.

درمان کلستئاتوم: پزشک با برداشتن کلستئاتوم، از پیشرفت بیماری و تخریب استخوان‌های گوش میانی و ماستوئید جلوگیری میکند.

ترمیم ساختار گوش: در برخی موارد، پزشکان می‌توانند همزمان با حذف بافت‌های آسیب‌دیده، به بازسازی ساختار گوش میانی نیز بپردازند تا عملکرد شنوایی بهبود یابد.

جراحی تمپانوماستوئیدکتومی یک راه‌حل موثر برای درمان مشکلات پیچیده گوش میانی و ماستوئید است. این جراحی به‌ویژه برای بیمارانی که دچار عفونت‌های مزمن یا کلستئاتوم هستند، می‌تواند به جلوگیری از گسترش بیماری و بهبود کیفیت زندگی کمک کند. پزشکان پس از بررسی دقیق وضعیت و شرایط شنوایی بیمار، این جراحی را به عنوان گزینه نهایی پیشنهاد می‌دهد.

– حداقل تا دو هفته از فین کردن اجنتاب کنید.

– در صورت نیاز به عطسه دهان خود را باز نگه دارید.

– از رسیدن آب به گوش جلوگیری کنید مگر اینکه پزشک به شما اجازه دهد. هنگام دوش گرفتن گوش‌گیرهای سیلیکونی یا پنبه آغشته به وازلین در گوش خود قرار دهید.

– برای پیشگیری از تأثیر تغییر فشار هوا بر روی گوش ها، تا شش هفته از پرواز خودداری کنید.

– تا یک ماه از بلند کردن اجسام سنگین پرهیز کنید.

– از انجام حرکات ناگهانی سر خودداری کنید.