هنگامی که پلک‌های پایین چشم ظاهری گرد دارند به آن رتراکسیون پلک می‌گویند. این وضعیت می‌تواند در اثر جراحی قبلی پلک پایینی مانند بلفاروپلاستی، جای زخم به دلیل قرار گرفتن طولانی مدت در معرض نور خورشید یا ضربه و بیماری تیروئید چشمی ایجاد گردد. در حالت کلی به بالارفتن غیرطبیعی پلک‌های بالایی و پایین آمدن غیرطبیعی پلک‌های پائینی رتراکسیون پلک گفته می‌شود. در صورت ایجاد رتراکسیون پلک، پلک‌های بالایی و پایینی در جای همیشگی خود قرار نمی‌گیرند.

دلایل مختلفی برای این عارضه چشمی وجود دارد. از جمله بیماری تیروئید چشم (بیماری گریوز)، تروما، جراحی قبلی و حتی گاهی در برخی شرایط، این عارضه به صورت مادرزادی وجود دارد. شایع‌ترین علت عقب افتادگی پلک فوقانی بیماری تیروئید و به دنبال آن ژنتیک است.

رتراکسیون پلک می‌تواند به صورت گرد شدن چشم ظاهر شود و از همه مهم‌تر باعث ظاهر غیرطبیعی چشم و صورت می‌شود. همچنین می‌تواند منجر به بیماری‌های مزمن چشم از جمله خشکی چشم، اشک ریزش بیش از حد، قرمزی، سوزش و تاری دید شود.

اولین روش درمانی، محافظت از چشم ها با استفاده از قطره و پماد و لنز تماسی است. اگر در این مرحله وضعیت چشم بهتر نشود، جراحی اکولوپلاستی انجام می‌گیرد. در بعضی شرایط، برای کمک به بالا بردن پلک پایین و کاهش نمایش اسکار به پیوند یا لیفت میانی صورت (گونه) نیاز است. سفت کردن پلک پایین معمولاً همزمان از طریق کانتوپلاستی انجام می‌گردد.

– بعد از جراحی معمولاً حداقل تا دو روز درد وجود دارد. سعی کنید تا یک هفته بعد از جراحی استراحت کنید و فعالیت‌های عادی روزانه خود را بعد از دو هفته از سر بگیرید.

– بعد از جراحی یک پچ روی چشم گذاشته می‌شود و به مدت یک الی دو روز باید در جای خود قرار داشته باشد.

– به مدت یک الی دو هفته از بلند کردن اجسام سنگین خودداری کنید.

– تورم و کبودی پس از چند روز به طرز قابل توجهی بهبود می‌یابد و معمولاً پس از دو هفته به حداقل می‌رسد. با این حال زمان بهبودی می‌تواند بین افراد متفاوت باشد.

– بخیه‌ها در اولین ویزیت بعد از عمل، معمولاً هفت الی ده روز پس از جراحی برداشته می‌شوند.

– تا دو هفته پس از جراحی از آرایش پلک و استفاده از لنزهای تماسی خودداری کنید.