پارگی شبکیه یا سوراخ شدن شبکیه چشم، وضعیتی است که معمولا در سنین بالا اتفاق می افتد. در این شرایط زجاجیه استحکام خود را از دست میدهد و اتصال خود را از لایه شبکیه جدا می‌کند. در بعضی شرایط این جداشدگی باعث پارگی شبکیه چشم میشود که مهم‌ترین دلایل آن شامل موارد زیر است:

– اگر فرد قبلا سابقه جراحی آب مروارید داشته باشد.

– فرد مبتلا به آب سیاه یا گلوکوم باشد.

– فرد دچار نزدیک‌بینی شدید باشد.

– افرادی که قبلا دچار پارگی شبکیه چشم شده باشند.

– بیمارانی که سابقه خانوادگی پارگی شبکیه چشم داشته باشند.

مهم ترین علائم جداشدگی شبکیه چشم عبارتند از:

– کاهش ناگهانی دید و تاری دید

– مگس پران مکرر

– دیدن هاله هایی در اطراف دید فرد

– دیدن جرقه های نورانی در میدان بینایی فرد

– از دارو و قطره های تجویز شده به موقع استفاده کنید و مصرف آن ها را خودسرانه قطع نکنید.

-2 الی 3 هفته بعد از عمل به منظور حفاظت از چشم ها روز ها از عینک آفتابی و شب ها از محافظ پلاستیکی استفاده کنید.

– پس از انجام عمل از خم شدن بیش از حد کمر خودداری نمایید. بهتر است برای نماز خواندن از سجده کردن پرهیز کرده و مهر را به کمک دست به سر خود نزدیک نمایید.

– حتما در زمان مشخص شده برای معاینه مجدد، به پزشک خود مراجعه کنید.

– پس از جراحی لازم است طی چند روز اول سر بیمار طبق دستورالعمل تعیین شده در حالت متفاوتی قرار گیرد. نوع قرار گیری سر به محل و نوع پارگی بستگی دارد.

– اغلب پس از گذشت پنج روز حمام رفتن مانعی ندارد اما بهتر است در این مورد با پزشک خود مشورت کنید.

– اگر دچار درد دائمی چشم، حساسیت به نور، قرمزی، کاهش دید و خروج ترشح چرکی از چشم خود شدید، حتما به پزشک خود مراجعه نمایید.

– به منظور بهبود سریع تر بهتر است 2 الی 4 روز پس از عمل، چشم های بیمار بسته باشد و تنها در موارد ضروری ، چشم سالم باز شود.