انوکلئولاسیون
انوکلئولاسیون چشم چیست؟
تخلیه چشم آخرین راه حل درمانی برای بیماریهای چشم است. پزشک تخلیه چشم را در زمان و شرایط جدی پیشنهاد میکند که هیچ درمان دیگری کارساز نباشد. برخی از شرایطی که نیاز به برداشتن چشم دارند عبارتند از:
– تومورهای داخل چشمی
– آسیب شدید به چشم
– عفونت غیر قابل کنترل در چشم
– چشم نابینا و بد شکل برای بهبود ظاهر آرایشی
در بعضی موارد، امکان دارد پزشک چشم آسیب دیده را برای محافظت از چشم دیگر خارج کند. آسیب چشم میتواند منجر به یک وضعیت واکنشی در چشم دیگر شود. این وضعیت میتواند باعث از دست دادن بینایی شود. تخلیه چشم آسیب دیده چشم دیگر را نجات میدهد.
جراحی تخلیه چشم چگونه انجام میشود؟
این جراحی با بیهوشی عمومی انجام می شود.جراحی تخلیه چشم با توجه به نوع آن می تواند یک تا دو ساعت به طول بیانجامد. پس از جراحی برای مهار درد از داروهای مسکن استفاده می شود و بانداژ فشاری برای مهار التهاب به کار می رود. تخلیه چشم باعث میشود که پلکها، ملتحمه و پوست اطراف دست نخورده باقی بماند. چند هفته پس از جراحی، متخصص چشم یک چشم مصنوعی به بیمار می دهد که میتواند مانند لنز طبی روی ایمپلنت اوربیتال قرار دهد.
بهبودی بعد از جراحی تخلیه چشم
– دو تا سه روز پس از جراحی لازم است استراحت کنید. پس از چند روز می توانید فعالیت های عادی و رانندگی را شروع کنید. باید در نظر داشته باشید که حرکت چشم دیگر می تواند بر روی ایمپلنت اثر بگذارد و باعث درد گردد.
– 4 تا ۶ هفته پس از جراحی مجددا به پزشک مراجعه کنید تا وضعیت بهبودی شما بررسی شود.
– فعالیت هایی همانند خم شدن می تواند باعث فشار به حدقه چشم شود. بنابراین تا یک ماه از بلند کردن وسایل سنگین خودداری کنید و همچنین از انجام ورزش های سنگین و شنا پرهیز کنید.
– پانسمان چشم یک تا دو روز بعد از جراحی برداشته میشود. اگر چشم بدون پوشش باشد بهبودی آن سریع تر می شود. در این مدت می توانید از عینک دودی استفاده کنید.
جراحی تومور پلک:
تومورهایی که در عملکرد چشم اختلال ایجاد میکنند حتما باید جراحی شوند و به طور کامل برداشته شوند. گاهی اوقات رشد تومورها بسیار زیاد می باشد و ناحیه وسیعی از پلک را درگیر می نمایند، در این حالت ناحیه وسیعی از پلک را بر میدارند. بهتر است که تومور پلک چشم در همان مراحل اولیه برداشته شود، در این حالت دیگر نیازی به انجام جراحی های سنگین نمی باشد. در موارد شدیدتر و جدی تر که بیمار درمان به موقع را آغاز نکرده است، نیاز به تخلیه کامل چشم و بافت های مجاور آن می باشد.