درمان تومور پلک
درمان تومور پلک:
تومورهای پلک بسیار شبیه تومورهای پوستی هستند با این تفاوت که در پلک بالا یا پایین ایجاد می شوند. تومورهای پلک ممکن است تهاجمی (بدخیم) یا غیر تهاجمی (خوش خیم) باشند.
شایع ترین تومورهای خوش خیم پلک، عبارتند از:
- خال گوشتی: خال های گوشتی ممکن است دارای رنگ بوده و یا بی رنگ باشند. این خال ها که روی پلک یا حاشیه پلک ایجاد می شوند، به ندرت بدخیم می شوند.
- پاپیلوما: توده ی بدون دردی که بیشتر در میان افراد میانسال یا مسن شایع است. این نوع تومورها به ندرت بدخیم می شوند.
علائم تومور پلک چشم:
- علائم تومور پلک می تواند در افراد مختلف متفاوت باشد، اما معمولاً شامل موارد زیر است:
- تغییرات در پوست چشم: تومورهایی که در مرحله ی پیشرفته هستند ممکن است علائمی از جمله زخم یا پوسته پوسته شدن پلک را داشته باشند.
- ضایعات: تومورها ممکن است به صورت توده، برآمدگی یا زائده هایی بر رو و یا در زیر پوست پلک ها ظاهر شوند.
- ریزش مژه ها: تومورهایی که در نزدیکی مژه ها تشکیل می شوند ممکن است منجر به ریزش مژه های فرد شوند.
کاندیدای ابتلا به تومور پلک چه افرادی هستند؟
افراد مسن: خطر ابتلا به تومورهای پلکی در افراد، با افزایش سن بیشتر می‌شود. افراد بالای ۵۰ سال بیشتر از دیگران در معرض ابتلا به تومور پلک قرار دارند.
افرادی که به مدت طولانی در معرض نور مستقیم خورشید قرار دارند: کسانی که به دلیل شغل یا فعالیت‌های خود به مدت طولانی در معرض نور خورشید هستند، در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به تومورهای پلکی میباشند.
افراد با سابقه خانوادگی تومورهای پوستی: افرادی که در خانواده خود سابقه ابتلا به تومورهای پوستی دارند، شانس ابتلای آنها به تومورهای پوستی و پلک بیشتر است و در صورت بروز هرگونه علائم مشکوک باید به پزشک مراجعه نمایند.
افراد با سیستم ایمنی ضعیف: بیمارانی که به دلیل بیماری‌های مزمن یا استفاده از داروهای خاص، سیستم ایمنی ضعیفی دارند، در معرض خطر بالاتری برای ابتلا به تومورهای پلکی و پوستی هستند.
چگونه میتوان از ابتلا به تومور پلک جلوگیری کرد؟
اگرچه تومور پلک می‌تواند به دلایل مختلفی مانند عوامل ژنتیکی و محیطی ایجاد شود، اما با رعایت برخی از نکات پیشگیرانه میتوان خطر ابتلا به این تومور را کاهش داد. از جمله مهم‌ترین روش‌های پیشگیری شامل موارد زیر است:
محافظت از چشم‌ها و پوست پلک در برابر نور خورشید: یکی از اصلی‌ترین عوامل خطر برای تومورهای پلک، اشعه فرابنفش خورشید است. استفاده از عینک آفتابی با محافظت UV و کلاه لبه‌دار، می‌تواند چشم‌ها و پلک‌ها را از نور خورشید محافظت کرده و خطر ابتلا به تومور را کاهش دهد.
استفاده مداوم از کرم ضدآفتاب: کرم‌های ضدآفتاب نه‌تنها برای پوست صورت و بدن، بلکه برای ناحیه پلک نیز مفید هستند. توصیه می‌شود کرم ضدآفتاب با SPF مناسب و با فرمولاسیون مخصوص پوست حساس به ناحیه پلک زده شود.
خودداری از استفاده از مواد شیمیایی مضر: استفاده از مواد شیمیایی که ممکن است به پوست آسیب برسانند، باید به حداقل برسد. مواد آرایشی و بهداشتی با کیفیت و دارای تاییدیه باید برای استفاده در ناحیه پلک انتخاب شوند و از محصولات ناشناخته یا نامعتبر اجتناب شود.
ترک سیگار و سبک زندگی سالم: سیگار کشیدن می‌تواند خطر ابتلا به تومورهای مختلف از جمله تومورهای پلک را افزایش دهد. داشتن سبک زندگی سالم، مانند تغذیه مناسب و انجام فعالیت‌های ورزشی، به تقویت سیستم ایمنی بدن کمک می‌کند و احتمال بروز تومورهای پلکی را کاهش می‌دهد.
انجام معاینات دوره‌ای: معاینه‌های منظم توسط پزشک متخصص چشم یا پوست، به تشخیص زودهنگام و درمان به موقع تومورهای پلک کمک می‌کند. اگر در خانواده سابقه تومور پوستی دارید یا خودتان به طور مداوم در معرض خطر قرار دارید، توصیه می‌شود حداقل سالی یک‌بار برای معاینه‌های دقیق به پزشک مراجعه کنید.
اطلاع از علائم اولیه: آگاهی از علائم اولیه تومور پلک، مانند ظهور توده‌ها، تغییر رنگ پوست پلک، و زخم‌های غیرقابل بهبود، می‌تواند به تشخیص زودهنگام و درمان به‌موقع کمک کند. توجه به این علائم و مراجعه سریع به پزشک می‌تواند از پیشرفت بیماری جلوگیری کند.
دلایل ابتلا به تومور پلک چیست؟
قرار گرفتن در معرض نور خورشید: یکی از عوامل اصلی در ایجاد تومورهای پوستی، از جمله تومورهای پلک، قرار گرفتن در معرض مستقیم و طولانی‌مدت نور خورشید است. اشعه‌های ماورای بنفش خورشید می‌توانند به DNA سلول‌های پوستی آسیب برسانند و باعث رشد غیرطبیعی آنها شوند.
سن بالا: با افزایش سن، سلول‌های بدن دچار تغییراتی می‌شوند که می‌تواند خطر ابتلا به تومورها را افزایش دهد. تومورهای پلک بیشتر در افراد مسن دیده می‌شود و احتمال بروز آنها با افزایش سن بیشتر می‌شود.
استفاده از مواد شیمیایی مضر: افرادی که به صورت مداوم در تماس با مواد شیمیایی خطرناک هستند، بیشتر در معرض خطر ابتلا به تومورهای پوستی و پلکی قرار دارند. این مواد می‌توانند به پوست آسیب زده و تغییرات سلولی را تشدید کنند.
سابقه خانوادگی: عوامل ژنتیکی می‌توانند نقش مهمی در افزایش خطر ابتلا به این تومورها داشته باشند. در برخی موارد، افرادی که در خانواده‌شان سابقه ابتلا به تومورهای پوستی یا پلک وجود دارد، بیشتر در معرض خطر قرار دارند.
سیستم ایمنی ضعیف: افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند، به دلیل استفاده از داروهای سرکوب کننده ایمنی یا ابتلا به بیماری‌های مزمن، بیشتر مستعد ابتلا به تومورهای پلکی هستند.
درمان تومور پلک و حدقه:
- معمولاً تومورهای خوش خیم نیازی به درمان خاصی ندارند، اگرچه لازم است که مدام تحت نظر پزشک باشند. مواردی که از نظر زیبایی ظاهری مشکل ساز می شوند، در بینایی فرد اختلال ایجاد می کنند و یا باعث تحریک چشم می شوند را می توان با جراحی برداشت.در ارتباط با تومورهای مشکوک نیاز است که بیوپسی از بافت توده انجام شود. در صورت تشخیص سرطان، گزینه های درمانی عبارتند از:
رادیوتراپی:
در رادیوتراپی پرتوهای اشعه ی ایکس با قدرت زیاد به محل تومور هدایت می شوند تا سلول های سرطانی را از بین ببرند.
درمان با لیزر:
پزشک در این روش با به کار گیری یک پرتو متمرکز نوری، سلول های سرطانی را از بین می برد.
سرما درمانی یا کرایو تراپی:
در این روش پزشک از یک دستگاه مخصوص با استفاده از یک میله ی فلزی بسیار سرد سلول های سرطانی را از بین می برد.
جراحی اکسیزیون:
جراحی اکسیزیون به معنی برداشتن تومور با جراحی است.
شیمی درمانی موضعی:
در این روش کرم یا لوسیون شیمی درمانی مستقیماً روی تومور استفاده می شود.
جراحی تومور پلک:
تومورهایی که در عملکرد چشم اختلال ایجاد میکنند حتما باید جراحی شوند و به طور کامل برداشته شوند. گاهی اوقات رشد تومورها بسیار زیاد می باشد و ناحیه وسیعی از پلک را درگیر می نمایند، در این حالت ناحیه وسیعی از پلک را بر میدارند. بهتر است که تومور پلک چشم در همان مراحل اولیه برداشته شود، در این حالت دیگر نیازی به انجام جراحی های سنگین نمی باشد. در موارد شدیدتر و جدی تر که بیمار درمان به موقع را آغاز نکرده است، نیاز به تخلیه کامل چشم و بافت های مجاور آن می باشد.