همه‌ی شکستگی‌های کف اربیت نیاز به جراحی ندارند. در صورتی که شکستگی استخوان کف اربیت کوچک باشد بصورت خودبخود ترمیم پیدا میکند.

– استفاده از یخ در محل آسیب دیده که این روش باعث کاهش تورم موضع آسیب‌دیده میشود.

– استفاده از برخی داروهایی که موجب تخلیه‌ی خون یا مایعات تجمع‌یافته از محل سینوس‌ها می‌شوند.

– در بعضی شرایط می‌توان از داروهای استروئیدی خوراکی برای کاهش تورم و زخم ها استفاده کرد.

– در صورتی که آسیب به استخوان کف اربیت شدید باشد و روش های درمانی دیگر نتوانند عملکرد صحیح چشم را برگردانند می‌توان از جراحی استفاده نمود. (بهترین زمان برای جراحی استخوان کف اربیت يك تا دو هفته پس از آسیب دیدگی میباشد)

– کبودی

– حساسیت به لمس

– ورم ناحیه اطراف چشم

– قرمزی چشم ها

– دوبینی و تاری دید

– احساس بی‌حسی در ناحیه بینی و اطراف آن

– کاهش حرکت چشم

بازگرداندن تقارن و ساختار آناتومیکی صورت

یکی از اهداف اصلی جراحی شکستگی کف اربیت، بازگرداندن ساختار طبیعی استخوانی و حفظ تقارن صورت است. شکستگی کف اربیت می‌تواند منجر به فرورفتگی یا تغییر شکل چشم و اطراف آن شود. جراح با بازسازی استخوان‌های آسیب‌دیده و استفاده از ایمپلنت‌های مخصوص، تقارن صورت را بهبود می‌بخشد.

درمان دوبینی و مشکلات بینایی

یکی از عوارض شایع شکستگی کف اربیت، دوبینی است که به دلیل آسیب به عضلات حرکتی چشم یا فشار وارد بر آن‌ها ایجاد می‌شود. جراحی می‌تواند با آزاد کردن عضلات گیر افتاده در محل شکستگی، حرکات طبیعی چشم را بازگرداند و دوبینی را برطرف کند. همچنین، در مواردی که عصب بینایی تحت فشار قرار گرفته باشد، جراحی برای کاهش فشار و پیشگیری از آسیب دائمی به عصب ضروری است.

پیشگیری از انفتالموس (فرورفتگی چشم)

شکستگی کف اربیت ممکن است باعث فرورفتگی کره چشم به داخل حفره اربیت شود که به آن انفتالموس گفته می‌شود. این عارضه نه تنها از نظر ظاهری نگران‌کننده است، بلکه می‌تواند بر عملکرد بینایی نیز تأثیر منفی بگذارد. جراحی با استفاده از مواد بازسازی‌کننده مانند تیتانیوم، پلی‌اتیلن، یا گرافت استخوانی به بازگرداندن موقعیت طبیعی چشم کمک می‌کند.

رفع دفورمیتی‌های ظاهری

تغییرات ظاهری ناشی از شکستگی کف اربیت می‌تواند باعث کاهش اعتماد به نفس و ناراحتی بیمار شود. جراحی با بازسازی دقیق استخوان‌ها و بافت‌های نرم، ظاهر طبیعی صورت را بازمی‌گرداند و به بیمار کمک می‌کند تا احساس بهتری نسبت به خود داشته باشد.

پیشگیری از عوارض طولانی‌مدت

در صورت عدم درمان مناسب، شکستگی کف اربیت می‌تواند به عوارضی مانند عفونت‌های مزمن، مشکلات دائمی بینایی، و اختلالات حرکتی چشم منجر شود. جراحی زودهنگام می‌تواند از بروز این عوارض پیشگیری کرده و کیفیت زندگی بیمار را حفظ کند.

بهبود عملکرد حفره اربیت

عملکرد صحیح حفره اربیت برای حفظ موقعیت و حرکات طبیعی چشم حیاتی است. جراحی شکستگی کف اربیت با بازسازی ساختار حفره، عملکرد آن را به حالت طبیعی بازمی‌گرداند. این امر به‌ویژه در مواردی که شکستگی منجر به تغییر حجم حفره شده باشد، اهمیت دارد.

رفع انسداد و کاهش درد

در برخی موارد، شکستگی کف اربیت باعث گیر افتادن بافت‌های نرم یا عضلات می‌شود که می‌تواند درد شدید و محدودیت حرکت چشم را ایجاد کند. جراحی با آزاد کردن این بافت‌ها به کاهش درد و بهبود حرکت چشم کمک می‌کند.

ترمیم آسیب‌های همزمان

شکستگی کف اربیت ممکن است با سایر آسیب‌های صورت مانند شکستگی بینی، فک، یا دیواره‌های دیگر اربیت همراه باشد. جراحی شکستگی کف اربیت این امکان را فراهم می‌کند که آسیب‌های همزمان نیز ترمیم شوند و نتیجه بهتری برای بیمار حاصل شود.

انجام جراحی برای تمامی موارد شکستگی کف اربیت ضروری نیست. تصمیم برای انجام عمل جراحی بر اساس شدت آسیب و علائم بیمار گرفته می‌شود. کاندیدای مناسب برای جراحی معمولاً افرادی هستند که دارای شرایط زیر میباشند:

اختلالات عملکردی چشم

بیمارانی که دچار دوبینی، کاهش حرکت چشم (محدودیت‌های عضلانی) یا جابجایی کره چشم شده‌اند، به‌عنوان کاندیدای جراحی در نظر گرفته می‌شوند. این مشکلات معمولاً نشان‌دهنده‌ی آسیب جدی به ساختارهای داخلی اربیت هستند.

گرفتاری وسیع استخوانی

در مواردی که شکستگی باعث تغییر شکل شدید در اربیت شده و فضای آن را کاهش داده باشد (به عنوان مثال، بیش از 50 درصد از کف اربیت دچار شکستگی شده باشد)، جراحی لازم است تا از عوارض بلندمدت جلوگیری شود.

فرو رفتگی و تغییرات ظاهری

اگر بیمار دچار تغییرات ظاهری مانند فرو رفتگی چشم یا تغییر شکل ناحیه کاسه چشم شده باشد، جراحی جهت بازسازی ساختارها و بهبود زیبایی توصیه می‌شود.

گیر افتادن بافت نرم

در برخی موارد، بافت‌های نرم اطراف چشم در شکستگی‌های استخوانی گیر می‌افتند. این وضعیت می‌تواند باعث درد شدید یا اختلال در عملکرد چشم شود و نیاز به مداخله جراحی دارد.

جراحی شکستگی اربیت معمولاً تحت بیهوشی عمومی انجام می‌شود. جراح یک برش در پلک ایجاد میکند. هنگامی که شکستگی برای جراح قابل‌مشاهده شد، هر تکه استخوان شکسته شده برداشته می‌شود و عضلات و بافت در صورت لزوم تغییر مکان می‌دهند.

پس از آن آسیب به استخوان‌ها بررسی می‌شود. در صورت لزوم، از ایمپلنت برای پشتیبانی و ترمیم شکستگی استفاده می‌شود. بسته به نوع شکستگی، ایمپلنت ممکن است از استخوان خود بیمار، استخوان اهداکننده، یک ماده مصنوعی یا تیتانیوم تشکیل شده باشد. پس از اینکه ایمپلنت به طور ایمن چسبانده شد، برش بسته می‌شود.

جراحی شکستگی کف اربیت معمولاً شامل بازسازی ساختار کف اربیت و آزادسازی بافت‌های گیر افتاده است. به طور کلی جراحی شامل مراحل زیر است:

مرحله اول:

دسترسی به محل شکستگی از طریق برش کوچک در ناحیه پلک یا داخل دهان.

مرحله دوم:

آزادسازی بافت نرم آزاد کردن عضلات و بافت‌هایی که در محل شکستگی گیر کرده‌اند.

مرحله سوم:

بازسازی کف اربیت استفاده از مواد مصنوعی (مانند تیتانیوم یا پلیمر) یا گاهی مواد طبیعی (مانند استخوان خود بیمار)

مرحله چهارم:

بستن برش‌ها و بررسی نتایج بابت اطمینان از بازگشت حرکت طبیعی چشم و قرارگیری مناسب کره چشم.

برخی شکستگی‌های اربیت نیاز به جراحی ندارند و تنها با مراقبت محافظه‌کارانه و پیگیری بهبود می‌یابند. این موارد شامل شکستگی‌های کوچک بدون جابجایی قابل توجه و بدون تأثیر بر عملکرد چشم یا ظاهر بیمار هستند. درمان در این شرایط معمولاً شامل مصرف داروهای ضد التهاب، آنتی‌بیوتیک‌ها و استراحت است.

زمان مناسب برای انجام جراحی شکستگی اربیت معمولاً بین 7 تا 14 روز پس از آسیب است. این بازه زمانی اجازه می‌دهد که ورم و التهاب اولیه کاهش یابد و شرایط بیمار به‌طور کامل ارزیابی شود. با این حال، در موارد اورژانسی مانند گیر افتادن بافت نرم، جراحی ممکن است زودتر انجام شود.

– تمامی فعالیت های بیمار به مدت ۳ تا ۶ هفته پس از عمل باید محدود شود. ورزش‌های پربرخورد مانند ژیمناستیک، فوتبال و … که احتمال آسیب مجدد پس از عمل را افزایش میدهد، ممنوع است.

– پس از جراحی به مدت ۴ تا ۶ هفته از ‌گرفتن بینی و تمیزکردن آن با نیرویی که موجب جابجایی یا فشار بر آن می‌شود خودداری کنید.